گل کوکب از خانواده گلستارگان Asteraceae و بومی مکزیک میباشد .کوکب بیش از بیست گونه شناخته شده دارد و به واسطه تنوع رنگ و شکل و زیبائی آن مورد توجه بیشتر تولیدکنندگان گل وگیاه زینتی است.

فرانسیسکو هرناندز برای اولیت بار در سال 1615 در مکزیک متوجه دو رقم دیدنی و جذاب از جنس dahlia شد و آن را به عنوان گونه ای از گیاهان دارویی معرفی کرد. پس از آن در اسپانیا در سال 1651 معرفی شد و بعد نیکولا – جوزف Thiéry د Menonville ،گیاه شناس فرانسوی از ارزش آن برای تولید رنگ قرمز مایل به زرد اشاره کرد و از آن با عنوان گل عجیب و زیبا در گزارش رسمی خود که در سال 1787 آورد اشاره کرد.

ارتفاع گونه های مختلف آن از 60 تا 180 سانتیمتر و قطر گلها از 50 /2 تا 20 سانتیمتر می باشد که بستگی به گونه و طرز کاشت آن دارد . رنگ گلها سفید ، زرد ، قرمز ، بنفش و یا ترکیبی بین رنگهای ذکر شده می باشد.

گلهای کوکب اواخر تابستان و اوائل پائیز ظاهر میشوند.

روش ازدیاد کوکب بیشتر بوسیله تقسیم غدد ریشه آن یا قلمه زدن انجام میشود و برخی از گونه های کوکب را می توان بوسیله بذر اواخر زمستان در گلخانه نیز تکثیر نمود.

1) تقسیم ریشه کوکب این غدد یا ریشه های گوشتی که در اصطلاح عموم به پیاز کوکب مشهور است و این ریشه ها را نباید در همان حالی که در پائیز سال قبل از خاک خارج کرده اند بکارند ، زیرا از این ریشه ها انبوهی شاخه بیرون خواهد آمد که گرچه انتهای هر شاخه یک گل پیش رس میدهد اما پس از آنها از بوته گل غیر از شاخ و برگهای بیهوده و کم گل یا بدون گل تا آخر سال چیزی باقی نخواهد ماند .

بنا به آنچه گفته شد این ریشه ها را باید قسمت کرده و هر قسمت را جداگانه در محل خود بکارند ، البته باید دانست آن قسمت از این غده ها قابل پرورش و بوجود آوردن بوته کامل تازه خواهد بود که انتهای آن غده یک قسمت از شاخه سال گذشته که در قاعده آن نزدیک به غده چشمه های جای جوانه آتیه وجود داشته باشد . زیرا تنها این غدد قابل بوجود آوردن بوته کامل میباشند . کوکب برای رشد و نمو به آفتاب و آب فراوان در تابستان نیاز دارد. کمبود آب و رطوبت درتابستان ازغنچه کردن مجدد آن جلوگیری خواهد کرد . برای پرورش گلهای درشت و بزرگتر از حد معمول باید غده ها را که معمولا درعمق 15 سانتیمتری میکارند در عمق 20 تا 52 سانتیمتری زمین بعد از پایان یخبندان و اوائل بهار بکارند .

در زمان کاشت مقداری کود پوسیده دامی در زیر غده ها بریزند و طبیعی است برای داشتن گیاه نیرومندی که تاب تحمل گلهای بزرگ را داشته باشد باید رطوبت و های دیگر را » غذای بیشتری فراهم کرد . برای داشتن گل درشت باید ساقه قویتر را انتخاب نمود و پاجو هرس کرد و برای یک شاخه فقط دو عدد غنچه در نظر گرفت و بقیه را چید .

یکماه پس از باز شدن اولین گل از غنچه بعدی میتوان استفاده کرد . در صورتی که گل بزرگ مورد نظر نباشد میتوان غنچه ها را بحال خود گذاشت ولی چیدن غنچه های اضافی در بعضی از واریته های کوکب مانند پومپون و مینیاتور ضروری است . برای این منظور پس از نمایان شدن چهار جفت از برگها آخرین غنچه و کمی بعد دو تا چهار غنچه ای که اول بر روی ساقه ظاهر شده اند را باید چید .
این روش باعث قویتر شدن ساقه با شاخه های بیشتر میشود . کوکب هائیکه بوسیله بذر در گلخانه سبز شده اند هنگام بهار وقتیکه در باغچه کاشته میشوند باید هفت تا هشت سانتیمتر عمیق تر از قبل یعنی حد اقل در عمق بیست تا بیست و پنج سانتیمتری کاشته شوند .

در پائیز قبل از شروع یخبندان و سرما باید غده ها را سالم و بدون بریدگی از زیرخاک بیرون آورد و پس ازتمیز کردن چند ساعت در محل خشکی قرار داد سپس درمکانی خنک و خشک با درجه حرارت پنج الی شش درجه سانتیگراد سرتاسر زمستان نگاهداری نمود . انبار کردن این غده ها در زمستان به توجه بیشتری نیاز دارد و باید توجه نمود که غده ها کاملا خشک نشوند و در عین حال نباید رطوبت هم بحدی باشد که محیط مساعد برای نشو و نمای بیماریهای قارچی بوجود آورد .

گاهی هم غده ها را در ماسه نرم و خشک نگاهداری می کنند و گه گاه برای جلوگیری از خشک شدن کامل روی آنها را آبپاشی میکنند . در بهار این غده ها را از هم جدا نموده و بطور مجزا می کارند و بهتر است که دو تا سه هفته قبل از کاشت آنها را در محیط گرم و مرطوب نگاه داشته و سپس اقدام به کشت نمود.