پیچک بوستون یا موچسب زینتی یک گیاه گلدار بومی شرق آسیا می باشد و از خانواده انگور است. این گیاه به صورت بالارونده رشد می کند و می تواند تا 30 متر رشد کند و برای رشد به یک داربست بلند نیاز دارد. برگ ها به شکل ساده و سه لوبی یا پنج لوبی هستند و اندازه آن ها 5 تا 22 سانتی متر است. در زمستان رنگ برگ ها قرمز می شود و صحنه بسیار زیبا و جذابی را به وجود می آورد. گل ها به صورت خوشه ای و سبز کم رنگ می باشند، میوه ها آبی رنگ بوده و قطر آن ها 5 تا 10 میلی متر است. این گیاه کربنات کلسیم ترشح می کند که به عنوان یک چسب عمل می‎کند و زمانی که در کنار یک دیوار باشد به دیوار می چسبد و از آن بالا می رود بدون اینکه به داربست دیگری نیاز داشته باشد. این گیاه رشد سریعی دارد و در طیف گسترده ای از خاک های اسیدی، خنثی و قلیایی قادر به رشد است.

کاشت بذر پیچک بوستون:

بذرها را در پرلیت قرار دهید و آن ها را به مدت 30 تا 60 روز در یخچال نگه دارید. در طول این مدت پرلیت را مرطوب نگه دارید ولی آن را خیس نکنید. سپس بذرها را یک شب در آب قرار دهید تا جوانه زنی سریع تر انجام شود. یک سینی نشا یا گلدان را با خاک گلدان و کمپوست پر کنید و 6 میلی متر از بالای گلدان را خالی بگذارید. بذر را در وسط گلدان قرار دهید و با نوک انگشت آن را در خاک فشار دهید. یک لایه نازک (در حد 2 میلی متر) روی بذر بریزید. سپس خاک را مرطوب کنید. خاک را مرطوب نگه دارید ولی آن را خیس نکنید. گلدان را در یک مکان دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر پیچک بوستون 15 تا 20 درجه سانتی گراد است، به هیچ عنوان دما نباید بالای 25 درجه باشد زیرا بذر وارد خواب ثانویه می شود و جوانه نمی زند. نهال را بعد از رفع سرما می توان به زمین منتقل کرد. فاصله کاشت بین نهال های پیچک بوستون را 45 تا 60 سانتی متر در نظر بگیرید.

• گیاه خزنده موچسب بوستون یا پیچک زینتی با نام لاتین “Boston ivy” بومی مناطق غربی آسیا، چین و ژاپن بوده و دارای برگهای ریز خزنده است که 30 متر رشد میکند و با چسباندن شاخه های بیشمار ریز و کوچک خود همچون پیچک به دیوارها می چسبد.

• برگهای گیاه موچسب ساده، شبه پنجه و دادای سه لُب، گهگاه با پنج لُب که عمق لُب ها عمیق بوده که با معمولا سه کاسبرگ هستند.

• گیاه موچسب بوستون که در ایران به عنوان گیاه زینتی پیچک بوستون نیز شناخته می شود با رشد و خزیدن بر سطح دیوار علاوه بر زیبایی بی نظیری که در فصل تابستان دارد در پاییز نیز برگ هایش رنگی شده و زیبایی خاصی به منازل می دهد.

• گیاه موچسب همانطور که از نامش پیداست گیاهی خزنده بوده که به سطوح بتنی و سیمانی می چسبد و به خوبی اینگونه سطوح را پوشش میدهد.

• این گیاه حالت خزنده داشته و میتوان در گلدان های آویز استفاده در منزل استفاده کرد همچنین افرادی که دارای ویلا یا منزل شخصی هستند برای تزیین دیوار های و ستون ها کاربرد دارد و منزل و حیاط ویلای شما را جلوه خاص و زیبائی می بخشد

• بهترین استفاده از موچسب بعنوان گیاه بالا رونده روی دیوارهای آجری بوده و روی داربست های بزرگ، فنس ها یا اطراف درخت های بزرگ نیز پوشش خوبی ایجاد کرده و نمای بسیار زیبایی به آن محیط می دهد.

• این گیاه رشد سریعی دارد و در طیف گسترده ای از خاک های اسیدی، خنثی و قلیایی قادر به رشد است.

نحوه کاشت بذر موچسب یا پیچک بوستون :

• بذرها را در پرلیت قرار دهید و آن ها را به مدت 30 تا 60 روز در یخچال نگه دارید.

• در طول این مدت پرلیت را مرطوب نگه دارید ولی آن را خیس نکنید.

• سپس بذرها را یک شب در آب قرار دهید تا جوانه زنی سریع تر انجام شود.

• یک سینی نشا یا گلدان را با خاک گلدان و کمپوست پر کنید و 6 میلی متر از بالای گلدان را خالی بگذارید.

• بذر را در وسط گلدان قرار دهید و با نوک انگشت آن را در خاک فشار دهید. یک لایه نازک (در حد 4 میلی متر) روی بذر بریزید.

• سپس خاک را مرطوب کنید. خاک را مرطوب نگه دارید ولی آن را خیس نکنید. گلدان را در یک مکان دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید.

• دمای مناسب برای جوانه زنی بذر پیچک بوستون 15 تا 20 درجه سانتی گراد است

• به هیچ عنوان دما نباید بالای 25 درجه باشد زیرا بذر وارد خواب ثانویه می شود و جوانه نمی زند.

• نهال را بعد از رفع سرما می توان به زمین منتقل کرد. فاصله کاشت بین نهال های پیچک بوستون را 45 تا 60 سانتی متر در نظر بگیرید.

شرایط نگهداری و پرورش موچسب یا پیچک ژاپنی :

نحوه آبیاری موچسب بوستون :

ماندگاری و حضور همیشگی رطوبت به تدریج موجب زرد شدن و ریزش برگها و در نهایت پوسیدگی ساقه ها و از بین رفتن گیاه خواهد شد. گیاهانی که خشکی می کشند نیز از رشد کمتر و برگهایی کوچکتر و ضخیمتر برخوردار هستند که در نهایت امکان خشکیدن کل گیاه وجود دارد.

البته گیاهان بالغ و توسعه یافته در مقایسه با گیاهان جوان به آبیاری کمتری نیاز دارند با این وجود آبیاری منظم به خصوص در مورد گیاهان جوان به رشد بهتر و طراوت آنان کمک می کند و زمانی نسبت به این کار اقدام کنید که سطح خاک نسبتا خشک شده باشد.

نور مورد نیاز پیچک بوستون :

موچسب ها به طور کل و از نظر نیاز نوری گیاهانی انعطاف پذیرند و سایه را به خوبی تحمل می کنند اما وجود نور مستقیم به رشد بهتر آنان کمک می کند. همچنین توجه کنید گیاهانی که در طی فصل رشد در مکانی نیمه آفتاب- نیمه سایه رشد کرده اند، رنگهای پاییزی زیباتری نیز به نمایش خواهند گذاشت.

سایه بیش از اندازه و تاریک بودن محیط می تواند منجر به عدم استحکام مناسب ساقه ها و افزایش فاصله برگها بر روی ساقه و همچنین پریدگی رنگ برگها شود.

دمای مورد نیاز موچسب زینتی :

گیاهان موچسب نسبت به سرما و گرما مقاومت نسبتا خوبی دارند این گیاها ن سرمای زمستان را تا حدود 30- درجه و گرمای هوا را نیز البته در صورت آبیاری مناسب تا 40-35 درجه دوام می آورند.

در مکانهایی که تابستانهای بسیار گرم دارند وجود سایه بخصوص در بعد از ظهر به این گیاه کمک خواهد کرد تا سرسبز باقی بمانند و دچار سوختگی نوک و حاشیه برگها نشوند. یعنی دیواره های شمالی نسبت به سایر دیواره ها برای کاشت این گیاه مناسب تر از سایرین هستند.

خاک مناسب پیچک زینتی :

اگرچه انواع خاک را تحمل می کند اما خاکی که زهکش خوبی دارد و آب اضافی حاصل از آبیاری را در خود نگه نمی دارد برای این گیاه بهترین است. هنگام کاشت می توان خاک معمولی را با خاک برگ و شن مخلوط کرد و برای کاشت این گیاه مورد استفاده قرار داد.

خاک باغچه را نیز می توان قبل از کاشت این گیاه با مقداری خاک برگ مخلوط کرد. مثلا خاک برگ را به ضخامت حدود 10 سانتیمتر روی خاک پخش کنید و سپس به خوبی با خاک باغچه مخلوط کنید و بعد در این خاک گیاه را بکارید.

نحوه کود دادن به گیاه موچسب :

گیاهان موچسب به طور کل از رشد رویشی قوی برخوردار هستند و نیازی به مصرف کود برای آنان نیست اما برای تقویت آنان با فرارسیدن فصل بهار می توان خاک برگ و یا کود پوسیده دامی را به ضخامت 5-3 سانتیمتر روی خاک پخش کرد و سپس با خاک سطحی مخلوط کرد تا به رشد گیاه کمک شود.

همچنین در صورت تمایل به استفاده از کودهای شیمیایی می توان در اوایل فصل رشد و فقط برای یک بار در سال از کودهایی که فاقد نیتروژن هستند برای این گیاه استفاده کرد.

آفات و بیماری های گا موچسب رونده :

از بیماری های این گیاه می توان به سفیدک پودری اشاره کرد که موجب بروز نواحی و لکه هایی سفید رنگ بخصوص در انتهای ساقه ها و برگهای جوان می شود.

بیماری شایع دیگر لکه برگی است که عوامل قارچی و باکتریایی دارد و موجب ظهور لکه هایی با مرکز زرد-کرم رنگ و حاشیه هایی قرمز- ارغوانی بر روی برگها می شود.

عدم خیس شدن برگها در طی آبیاری، عدم ازدحام بیش از اندازه ساقه ها و همچنین به کارگیری سموم قارچکش در صورت لزوم از شیوه های مبارزه با این بیماری هستند.